Milejów

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP

Parafia Rzymsko - Katolicka w Milejowie powołana została do życia w 1858r. przez biskupa Wincentego a Paulo Pieńkowskiego. Do tego roku Milejów i okoliczne wioski należały do trzech sąsiednich parafii: w Biskupicach, Łańcuchowie i Mełgwi. Była natomiast wcześniej w Milejowie parafia grecko - katolicka, gdyż od XVII w. istniał tu drewniany kościół pod wezwaniem św. Barbary. Jednak w momencie, gdy podjęto starania o założenie parafii rzymsko - katolickiej, mieszkała tu już tylko jedna rodzina wyznania grecko - katolickiego. Inicjatywa budowy kościoła i powołania parafii wyszła od Heleny z Suffczyńskich Chrapowickiej, a po jej śmierci była kontynuowana przez Stanisława i Antoniego Rostworowskich. Zabiegi trwały aż 40 lat i czynione były w Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w Warszawie, w Rządzie Gubernialnym w Lublinie, w Diecezji Chełmskiej i Biskupstwie Lubelskim. Budowę kościoła rozpoczęto w 1855r., a ukończono w 1859r. Budowniczym kościoła był Konstanty Hendiger z Krasnegostawu. Wybudowano kościół murowany, jednonawowy, w stylu eklektycznym. W ołtarzu głównym, drewnianym, klasycystycznym, umieszczono piękny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodzący prawdopodobnie z nieistniejącego już kościoła grecko - katolickiego.
Organy zbudowała w 1857 roku, stara firma organmistrzowska Mateusza Mielczarskiego z Warszawy.

Konsekracji kościoła dokonał 2 października 1858r. ordynariusz diecezji lubelskiej ks. Biskup Walenty Baranowski. Przy kościele znajduje się dzwonnica, z której w 1915r. podczas I wojny światowej okupanci austriaccy zabrali trzy dzwony: Józefa, Stanisława, Antoniego.  

Po raz drugi, w początkach II wojny światowej, zabrane zostały dzwony przez okupanta hitlerowskiego.

Cmentarz grzebalny

      Teren pod obecną starszą częścią cmentarza grzebalnego, zakupiono od miejscowego rolnika nazwiskiem Matyjanka – stąd „ Matyjankowe pole” zwykło się mówić o starym cmentarzu w Milejowie.
      Przez okres ostatnich stu lat nie mamy pisanej relacji o zmianach i wydarzeniach jakie zachodziły na cmentarzu w Milejowie. Akta zgonu i inne kroniki z parafii Milejów nie są do wglądu.
      Z wieku XIX zachowały się ( z tych czytelnych) dwa groby. Pierwszy ma oryginalną płytę betonową z inskrypcją: „DOM. Tu spoczywają zwłoki Łukasza Kubickiego, przeżywszy lat 63 zm. D. 25 stycznia 1863 roku prosi przechodnia o westchnienie.” Jest również wyrzeźbiony wizerunek czaszki ludzkiej wspartej na skrzyżowanych kościach piszczelowych. Drugi grób murowany z cegły, ma krzyż żelazny ornamenty kute, oryginalną tabliczkę. Odnowiony napis: „śp. Romuald Kostkowski Powstaniec 1863”. Państwo Jadwiga i Henryk Abramowiczowie zadbali o jej odnowienie a wcześniej rodzina o to, aby zamiast „Powstaniec” było „Pielgrzym” w obawie o dochodzenie i represje ze strony zaborcy.

Kapliczka św. Andrzeja Boboli

Wystawił ją w okresie międzywojennym ostatni dziedzic Milejowa Stanisław Kostka Rostworowski. Jest ona wotum wdzięczności za powrót żony Marii do zdrowia po porodzie.
Pierwotnie kapliczka stała po drugiej stronie drogi prowadzącej na dół wsi Milejów, na terenie należącym do Rostworowskich (teraz GS ). Przeniesiona w obecne miejsce w latach 50 – tych XX wieku.